Лета 1941 года. Фотаархіў.
Вялікая Айчынная вайна, як трагічная гістарычная падзея, ўсё больш аддаляецца ад нас па часе. Сыходзяць з жыцця родныя людзі, знаёмыя - сведкі падзей, няма каму расказаць аб цяжкіх гадах вайны, гледзячы ў вочы выратаваным нашчадкам: нам - дзецям, унукам і праўнукам.
На
працягу чэрвеня-жніўня 1941 г. на ўсёй тэрыторыі Беларусі быў усталяваны
жорсткі акупацыйны рэжым. «Пераможны шлях» захопнікаў на некалькі дзён
прыпыніўся менавіта ў Стоўбцах. Не чакаў Гударэан такога супраціўлення
воінаў-чыгуначнікаў. У канцы чэрвеня 1941 года на заходняй ускраіне
чыгуначнай станцыі Стоўбцы прыняў жорсткі бой з наступаючымі
фашыстскімі войскамі зенітна-артылерыйскі дывізіён пад камандаваннем капітана
Сінягоўскага з удзелам экіпажа браняпоезда № 44 пад кіраўніцтвам лейтэнанта
Клюева. Але сілы былі нероўныя, прыйшлося адступаць.Толькі праз 5 дзён ад
пачатку вайны Стаўбцоўшчына аказалася пад акупацыяй.
У акружэнні праціўніка, у непасрэднай блізкасці ад Стоўбцаў аказалася 11 злучэнняў Чырвонай арміі, якія спрабавалі вырвацца, гінулі і траплялі тысячамі ў палон. Адзін вялікі лагер ваеннапалонных у Стоўбцах знаходзіўся паміж сучаснай гімназіяй і чыгункай, другі ў раёне помніка Дзяржынскаму на магістралі Мінск-Брэст.
Фотаздымкі з архіву Назаранка Л.
Лагер савецкіх ваеннапалонных у Стоўбцах, лета 1941 года
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.